Το πιο δύσκολο μέρος ενός φωτογραφικού blog είναι όταν πρέπει ο κάθε δημιουργός να περιγράψει με λέξεις τις εικόνες που είδε και αποτύπωσε. Ας το προσπαθήσω όμως αφού ο γάμος της Αναστασίας και του Δημήτρη θα μου μείνει αξέχαστος.
Έναν γάμο μαγικό, νοσταλγικό και χαρούμενο στις Αρχάνες του Νομού Ηρακλείου θα προσπαθήσω με μεταφέρω με τις φωτογραφίες. Τις Αρχάνες δεν τις είχα ξαναεπισκεφθεί και πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Ένας πανέμορφος τόπος με παράδοση χρόνων μέσα σε στενά δρομάκια και σε ανοιχτές αυλές με τους ντόπιους να σε καλωσορίζουν σε κάθε σου βήμα.Για την Κρητική φιλοξενία θα ήμουν ο τελευταίος που θα μιλούσα αφού όσοι είχαν την τύχη να επισκεφτούν το νησί, θα την έχουν βιώσει. Τα πράγματα ξεκίνησαν λίγο περίεργα σ΄ αυτό το γάμο…ενώ είχε να βρέξει πάνω από 2 μήνες στην περιοχή, ο καιρός ήταν ιδιαίτερα βαρύς από την Παρασκευή. «Μην ανατριχάς, φωτογράφε, δε βρέχει επαέ» με διαβεβαίωναν από την προηγούμενη μέρα στο καφενείο της οικογένειας του γαμπρού την Αγορά.
Και όχι μόνο έβρεξε πριν το γάμο, αλλά καθιστούσε πρακτικά αδύνατη την ανάβαση στο όρος Γιούχτα όπου θα γινόταν το μυστήριο. Ναι, 7 χλμ σκληρού χωματόδρομου για τα 810 μέτρα της κορυφής και την εκκλησία του Αφέντη Χριστού. Σε αυτό το τόσο επιβλητικό μέρος είχαν αποφασίσει να παντρευτούν η Αναστασία και ο Δημήτρης.
Και ο καιρός τους έκανε το χατίρι, λίγο πρίν το μυστήριο οι ουρανοί άνοιξαν τόσο ώστε να προσφέρουν ένα καταπληκτικό φώς που αποτυπώθηκε στις φωτογραφίες. Το τί ακολούθησε μετά; Ένας κλασσικός Κρητικός γάμος, με πολύ φαγητό, κρασί, τσικουδιές και χορό μέχρι να χαράξει στην Άμπελο.
Κούπα κοπέλια ... μέχρι την επόμενη φορά.